Naast het aanwijzen van nieuwe Werelderfgoederen, zoals deze week met het Eise Eisinga Planetarium gebeurde, besluit het UNESCO Werelderfgoedcomité nog meer zaken tijdens hun jaarlijkse bijeenkomst. Zo hebben ze gisteren officieel de bufferzones vastgesteld van de Koloniën van Weldadigheid: Frederiksoord-Wilhelminaoord en Veenhuizen in Nederland en Wortel in België. UNESCO gaf de Koloniën van Weldadigheid bij inschrijving als Werelderfgoed de opdracht mee om bufferzones voor te stellen. Deze zones zijn door de gemeenten besproken met de gebieden en ingediend in januari 2023. Nu heeft het Werelderfgoedcomité ze goedgekeurd. Bufferzones beschermen de unieke universele waarden van de Koloniën, de geldende regelgeving biedt hiervoor voldoende mogelijkheden.

Werelderfgoed Koloniën van Weldadigheid is niet één aaneengesloten gebied, maar het bestaat uit afzonderlijke sites: Veenhuizen, Frederiksoord-Wilhelminaoord in Nederland en Wortel in België. De gebieden die deel uitmaken van het Werelderfgoed heten ‘kernzone’ of ‘property’. UNESCO schrijft voor dat er als extra bescherming rond een kernzone een ‘bufferzone’ wordt gedefinieerd. De bufferzones zorgen voor de bescherming van de zichtbaarheid van de monumentale bebouwing en het in stand houden van het landbouwlandschap met haar rechtlijnige structuur, bijzondere bomenlanen en waterwegen. Bij planontwikkeling in de bufferzones moet in ruimtelijk opzicht worden gekeken naar de effecten op het Werelderfgoed. De huidig geldende nationale, provinciale en lokale regelgeving biedt verder voldoende bescherming voor de kernzone van het Werelderfgoed.

De grenzen van de kern- en bufferzones zijn nauwkeurig in kaarten vastgelegd. Voor gebruik in een digitale kaartomgeving (GIS) zijn de begrenzingen van de Nederlandse Koloniën te vinden in https://kaartportaal.drenthe.nl/.